mércores, 26 de novembro de 2008

Mateus e máis eu polo bosque...


Amigas e amigos:
O Rato e máis eu fixemos un pequeno paseo no Bosque e encontramos, ben agachada, unha pequena casa onde se reunian avós de moitas idades e lugares, rindo e cantando nas noites de inverno. Despois de se iren ás suas casas falamos co dono daquel lugar máxico, quen nos dixo onde recollen todo o que compartiron. Aqui o tendes:
a Orella Pendella.
Pasade, divertide-vos, e chamade aos vosos avós para ver se lembran cando estiveron ali…

luns, 24 de novembro de 2008

Unha colaboración especial

O pasado venres tivemos unha visita moi especial: a Hora do Conto correu a cargo da asociación de maiores da Caixa. Co único pago dos nosos aplausos, contaron e cantaron para nós. Estivemos todos moi atentos e gustounos moito.
¡Que ben saben contar os avós! a todos eles... moitas grazas!

sábado, 15 de novembro de 2008

O Rato tamén foi ao MUPEGA




Vós non me víchedes, pero eu tamén fun:
Agocheime nunha roda do autobús, comín un cachiño da tarta da avoa na viaxe, entrei tras a gravata dun avó no museo, escribín co plumín, borrei unha pizarra, senteime nunha silla da escola do ferrado, xoguei ás chapas, rodei nun aro e corrín nuha carrilana.
Pero, sobre todo, disfrutei das olladas cheas de brillo de vintecinco avós e avoas, que puxeron todo o seu empeño en lembrar e contar,e que nos regalaron un día feliz aos nenos e nenas, aos mestres... e a min.

mércores, 12 de novembro de 2008

Do trasno Mateus.


Amigas e amigos:
Todos, os avós, os pais e nós mesmos, escoitamos historias sobre eses seres máxicos que poboan a imaxinación de todo o mundo e serviron para darlle forma aos soños, os medos e a fantasía, expresando con eles esa fascinación por algo que existe e precisa ser expresado desde sempre.
Seguramente vos soarán os mouros ou as sereas, asi como o fermosísimo unicornio, que anda polos bosques fuxindo da vista dos seres humanos e só se deixa entrever nalgunha canción. E tamén a moi nobre condición que teño o honor de representar, ainda que outro o fixo mesmo en televisión…
Non sei se vos serán tan familiares o home do saco, a meiga dos dentes verdes, o papón ou o coco: pero estou certo de que a máis dun avó ou avoa si lles quitaron o sono varias veces… E uns cantos pais tamén terán pasado medo (ou non, quen sabe?) con estes seres ou con outros, máis averiados.
E, agora, penso eu, que vos parece se falamos todos (avós, pais ou vós mesmos) aquí dos seres máxicos, mesmo os monstros, que temos imaxinado, ou visto?
Eu, por exemplo, soño, ás veces, cunha ave que se agacha no Bosque dos trasnos, e que premia a quen é capaz de encontrala co poder de falar a lingua de todos os animais e comprenderse con eles sen o máis mínimo esforzo. Que cousas me contan os gatos (en soños, claro)!!.

venres, 7 de novembro de 2008

Magosto con avós.

Hoxe a choiva non nos quixo axudar co noso Magosto con Avós, pero nós non nos rendimos. Primeiro, mentres Joaquín asaba con paraugas, os nenos e nenas disfrutaron dunha preciosa peli... con avó incluido!!
Logo xogamos á roda coas avoas. Por fin poidemos saír un pouquiño, a comer as castañas fóra e ver aos avós bailar as buxainas.
MOITAS GRAZAS, AVOAS E AVÓS.

Entre os pequechos e os grandotes.

Unha vez rematado o libro que os pequechos fixeron sobre cogumelos, trouxéronolo á aula dos maiores e pediron a nosa colaboración: necesitaban un índice para o seu documento informativo. Desa parte encargáronse os rapaces de 5º/6º.



martes, 4 de novembro de 2008

Mateus envía información.


Meus amigos:
Seguramente teredes curiosidade por saber en que andaban a enredar os vosos avós cando eran nenos. Pois ben, aquí tedes un resumo para que poidades sorprendé-los e preguntar-lles como é que pasaban o tempo e aprendían da vida.
Haberá algún avó ou avoa que nos poida falar deles? Estes xogos teñen moitos anos e algo terán que os fixese durar tanto, así que tamén se poderían practicar hoxe, verdade?
Bon, sempre podemos convencer a algún profesor ou conserxe para que nos axude…